Zondag as. organiseren we de gratis docententraining. De opkomst is weer boven verwachting. Zo’n 20 deelnemers maken zondag de rit naar Zoetermeer om gedurende een training van maar liefst 3 uur kennis te kunnen maken met onze docentenopleiding.
Wij claimen niet de kennis in pacht te hebben. Integendeel. We zijn er juist van overtuigd dat je door kennis te delen, samen sterker wordt en daarom staan we, zowel tijdens de training, als tijdens de opleiding, altijd open voor verbetering. Daarmee wordt de opleiding steeds beter en zijn we ook in staat de deelnemers het beste van onszelf te geven.
Een van de belangrijkste uitspraken tijdens de opleiding is: een goede danser maakt nog geen goede leraar.
Herken je het volgende? Je bezoekt een dansles. De docent zet de muziek aan, neemt zijn plek in voor de spiegel en roept ‘doe maar mee’. Met grote souplesse beweegt de leraar zich over de vloer, beweegt soepel zijn schouders heen en weer, kijkt vol interesse naar zichzelf in de spiegel en speelt prachtig met zijn basic steps. Het is duidelijk; de leraar kan heel goed dansen.
Wellicht vindt een enkeling het zeer inspirerend om de docent zo heerlijk te zien dansen maar over het algemeen heeft een cursist liever een goede leraar dan een geweldige danser. Of beiden.
Tijdens de opleiding hameren we er dan ook op dat je, als docent, een duidelijk voorbeeld wilt geven als je voor een groep staat. Laat al die styling bij de beginnende dansers maar weg. Ze hebben er geen boodschap aan. Zorg vooral dat een beginner de basispassen kan leren aan de hand van een duidelijk voorbeeld.
Bovenstaande wil natuurlijk niet zeggen dat een goede danser geen goede docent zou kunnen zijn. Als cursist wil je waarschijnlijk je het liefst allebei. Zolang de docent zich maar in het niveau van de cursist kan verplaatsen en zijn les daarop weet af te stemmen. Een paar jaar geleden hadden wij de eer om een zeer goede danser en docent als deelnemer te mogen verwelkomen in de opleiding; Sederick Short. Naast een goede danser is Sederick ook nog eens een top entertainer en een rasdocent. Kortom; weinig redenen voor bescheidenheid.
Het is dag 1 van de opleiding. Ik zal het nooit vergeten. Sederick doet zijn 1e try-out. Een try-out is een mini-les die je dagelijks als deelnemer tijdens de opleiding geeft aan de groep. Naar aanleiding van deze try-out krijg je te horen wat er goed was aan de les die je zojuist gegeven hebt en wat er de volgende keer beter kan. Bij menigeen wordt er bij het bespreken van de verbeterpunten een gevoelige snaar geraakt, en logisch ook. Het is nogal wat om een groep kritische gelijkgestemden hun kritiek over je te horen uitspreken.
En hoewel Sederick niet de meest rustige leerling in de opleiding is, is hij tijdens het bespreken van zijn verbeterpunten stil als een muis. Hij zit op de grond, met zijn rug tegen een van de pilaren en schrijft ijverig mee met alles wat hij hoort. Het is duidelijk. Als water in de woestijn neemt hij alle opmerkingen in zich op als de laatste druppel. Het is zijn ultieme kans om aan zichzelf te werken en daarmee nòg beter te worden dan hij al is. Pas als Norvin hem om een reactie vraagt begint hij te praten. Het is een mooi voorbeeld van iemand die al jaren lesgeeft en nog altijd open staat om te blijven leren.
En zo durf ik rustig te stellen dat je een goede docent kan herkennen aan de mate waarin hij/zij de bereidheid heeft om te blijven leren.
VRAAG; WAT MAAKT VOLGENS EEN JOU GOEDE DANSDOCENT?
