Afgelopen maandag 23 maart kregen we te horen dat de maatregelen rondom ‘social distancing’ verder worden aangescherpt. Hoe kan het ook anders?
In sommigen supermarkten hangen mensen nog altijd over elkaar heen in de schappen, mensen pakken een brood, leggen het weer terug om vervolgens even die andere te pakken en ga zo maar door. Wat zijn we toch een ongehoorzaam volkje.
Dat is in Azië wel even anders. Daar werken ze met een total lock down en hangen er gewoon drones boven de stad om te controleren of je wel binnen blijft. En ben je buiten zonder reden, BAM, een boete van € 500,-.
Nu weet ik niet of we daar jaloers op moeten zijn want het scenario van George Orwell met zijn 1984 komt dan wel echt heel dichtbij.
Even terug naar Nederland. Ik hoorde Rutte vorige week zeggen: “Mensen, niet doen, blijf nou toch een beetje bij elkaar uit de buurt”. Die opmerking maakte hij nadat hij zelf een supermarkt had bezocht en zag mensen zich totaal niets aantrekken van die 1,5 meter regel. Nou, inmiddels is die toon gelukkig wat harder geworden, worden er ook echt boetes uitgedeeld bij wangedrag dus laten we hopen dat dit wel gaat werken.
En dat zou natuurlijk ook veel fijner zijn. Dat we het op deze manier onder controle weten te houden, de IC’s niet overspoeld raken en dat we redelijk ‘normaal’ kunnen blijven doen met z’n allen.
Maar wat ‘normaal’ is voor de gemiddelde burger is compleet abnormaal voor ons dansers.
Wij dansers zijn knuffeldieren. Wij kunnen geen feest binnenlopen zonder iedere bekende die we tegenkomen te kussen, te knuffelen, aan te raken. We kunnen geen dansje afsluiten zonder elkaar opnieuw even een korte hug te geven. Als we met elkaar praten doen we dat binnen een 10 CENTIMER afstand omdat we elkaar anders niet kunnen verstaan door de harde muziek. En als we het feest verlaten begint het hele ritueel waar we mee binnen kwamen weer helemaal opnieuw.
En dus lieve niet-dansers, heb medelijden met ons dansers want geloof me, wij hebben het extra zwaar.
En dan heb ik het nog niet gehad over de dansdocenten en de dansscholen.
Als er 1 groep zwaar getroffen wordt zijn zij het wel. Niet alleen moeten zij hun emotionele omzet missen van alle hugs en knuffels maar in een klap zijn ook alle financiële inkomsten gedaald tot een dramatisch nul punt. Geen groepslessen, geen privélessen, geen workshops, geen bootcamps, geen feesten. Niets!
Lieve collega’s vragen mij hoe lang ik denk dat dit gaat duren. Net als jij heb ik ook geen idee. Wat ik wel weet is dat we getest worden op een manier zoals nooit tevoren. Als je als dansschool de financiële crisis van 2008 overleefde dan was je er zeker van dat je een ‘goede’ ondernemer bent. Als je deze crisis overleeft ben je wat mij betreft ‘indistructable’.
Dus, laten we ons, wellicht tegen beter weten in, vasthouden aan 6 april en daarna aan 1 juni. Door het steeds iets op te schuiven, heb je iets om naar uit te kijken en wordt de pijn hopelijk wat dragelijker.
Nu vragen best veel mensen mij hoe ze ons kunnen helpen. Daar hebben we iets op gevonden.
Je kan namelijk nu al inschrijven voor ons nieuwe seizoen. We hopen van harte dat dit september zal zijn maar we hebben het heel toepasselijk “Een Nieuw Begin” genoemd. Zo niet dan blijft je lesgeld natuurlijk geldig tot we weer met de lessen starten.
Door in te schrijven voor “Een Nieuw Begin” reserveer jij nu al je plek voor het moment dat we weer van start gaan. Deze lesgelden worden op een aparte rekening gereserveerd.
Klik HIER om in te schrijven voor “Een Nieuw Begin”
Wil je liever een bedrag doneren, uit support?
Dat kan ook. Dan kan je vanaf € 10,- een gift doen. Jij bepaalt zelf voor welke vestiging je dat doet. Dit geld zal worden gebruikt om zoveel mogelijk onze locaties te blijven betalen, onze docenten te supporten waar nodig en om jullie te blijven voorzien van gratis online danslessen etc.
Klik HIER om een donatie te doen.
Bij voorbaat bedankt voor je support en je committent!
VRAAG
Ik ben benieuwd.
Wanneer denk jij dat we weer kansen en wat is jouw reden om dat te denken?
Stel je de wekelijkse blog op prijs? Deel deze dan op Facebook en andere social media
Ik ga nadenken over die kleine donatie aan 2 vestigingen waar ik les heb. Als iedereen dat doet, is het toch weer iets.
Dansen werd voor mij hulp bij VERWERKEN.
Zelf werk ik in evenementen en baan is nu (flink) op de tocht.
Hi Annemieke,
Excuses voor mijn late reactie. Ik had deze over het hoofd gezien.
Nu alsnog geplaatst.
Groetjes,
Morry