Afgelopen dagen schudde Salsa dansend Nederland op haar grondvesten.

Een van de iconen binnen de Nederlandse Salsa-DJ wereld bleek zeer ernstig ziek. Hoe ernstig ziek bleek al snel uit het bericht dat mij afgelopen zaterdag bereikte.

Roël, in de Salsa wereld beter bekend als DJ Bas, had de afgelopen maanden in alle stilte zijn strijd gevochten. Helaas hadden de verschillende chemokuren die hij onderging niet het gewenste effect.

Roël Bastiens, onze lieve DJ Bas is op dinsdagochtend, 13 maart overleden.

Als je Roël en/of DJ Bas hebt gekend dan zal je hem niet snel vergeten.

Want of je hem nu kende als de persoon Roël of als de artiest DJ Bas, hij maakte indruk.

Roël, zo blijkt uit de velen berichten die worden gedeeld, was warm, begaan en betrokken. Een echte vriend voor velen waarbij hij voor iedereen wel een dikke brasa en een dansje over had.

De artiest, DJ Bas was vooral vrolijk, enthousiast, en vol met grapjes. Toch kon hij ook serieus zijn. Dan zag je ineens, in een kort moment, de persoon Roël vanachter het DJ gordijn tevoorschijn komen, kon je dan een bigi brasa geven, om zich daarna weer met volle passie terug te trekken om zich op de muziek te storten. “Het gaat niet om mij Morry” zei hij vaker. “Het gaat om het publiek. Dat vergeten veel DJ’s!“. En in die woorden schuilt niets dan waarheid.

Ik las eens dat het succes van een persoon kan worden afgemeten aan het aantal glimlachen dat hij/zij op het gezicht van mensen weet te laten verschijnen gedurende zijn/haar leven. In dat geval kunnen we rustig constateren dat Bas misschien wel een van de meest succesvolle DJ’s van Nederland was.

Bas had als DJ het ongekende vermogen om een deel van zijn Suriname roots, gemengd met een groot gevoel voor Latin, met het grote publiek te delen. Een geheel eigen stijl van draaien waarbij hij altijd de warmte en liefde, die je ook in Suriname voelt vanaf het moment dat je uit het vliegtuig stapt, wist te delen via zijn muziek. Zo hoefde je niet gek staan kijken als er door hem op een Salsa- of Bachatafeest ineens een Kaseko of Soul werd gedraaid.

Naast een goede DJ had Bas een groot talent voor gevechtssporten, een achtergrond die we samen delen. Vanaf het moment dat Bas dit van mij wist liet hij geen gelegenheid voorbij gaan om hierover te beginnen. Hij zei dan “Morry, je weet het hè, geen grap, ik ben een benenman!” waarmee hij bedoelde dat hij een goede traptechniek had. En dat had hij!

Alleen al de manier waarop hij bij iedere ontmoeting een been omhoog trok liet zien dat Bas inderdaad geen grappen maakte. Als hij zijn been weer op de grond had gezet volgde altijd de woorden: “Morry, en nog steeds split hè!”. En hoewel het bij een ieder ander saai zou zijn worden, bleef het bij Bas op de een of andere manier altijd grappig.

Toen we eindelijk in Suriname een keer de kans hadden om samen met Steve the Orga te trainen en ik voorbereid was op een sportief pak slaag bleek niets minder waar. Je bleek een ware Sensei. Beheersing, Controle en Respect. Mooie tijden!

Bas, het verdriet overheerst. Niet alleen bij mij. Ik kies ervoor te geloven dat ze je voor een veel groter doel elders nodig hebben. Het is de enige manier waarop ik jouw voortijdige aardse vertrek voor mijzelf kan verklaren.

Brada, we zullen je missen!

Bedankt voor je enthousiasme, je mooie glimlach en vooral je grappen.

Wang Bigi Brasa

Morry / Mordechay