De afgelopen twee weken had ik, samen met vriend en collega Norvin Nocento de eer om 40 deelnemers (20 aankomende Salsa en 20 aankomende Zouk docenten) aan onze docentenopleiding, in slechts 5 dagen klaar te stomen om hun passie met anderen te leren delen.
Deze 5 dagen betreft het eerste deel van de opleiding. Deel 2 is een soort Navy Seals voor de dansliefhebber met maar liefst 10 dagen training. Het gaat in onze docentenopleiding vooral om het leren lesgeven. Onder het motto ‘een goede danser is nog geen goede docent‘, vinden wij het leren lesgeven belangrijker dan dat je een hele goede danser bent. Ik bedoel, natuurlijk moet je goed kunnen dansen om les te geven maar de meeste mensen hebben liever een hele goede leraar voor de groep staan die misschien niet geweldig kan dansen, dan een hele goede danser die geen les kan geven. En met het besef dat goed lesgeven iets anders is dan goed dansen, doen steeds vaker zeer bekende dansers met de opleiding mee om hun teachingskills te verbeteren.
Nu volg ik zelf regelmatig seminars van 3 tot 6 dagen. In vaktermen wordt deze opeenvolging van trainingsdagen ook wel ‘Full Immersion’ genoemd. Een soort ‘onderdompeling’ in de materie. Als onze (vooral volwassen) geest wordt geconfronteerd met nieuwe lesstof ontstaat er vaak weerstand. Dit komt vooral omdat je de nieuwe materie, bewust of onbewust, vergelijkt met hetgeen je al eerder hebt geleerd of ervaren. In plaats van iets nieuws aan te nemen en eerst uit te proberen roept een stemmetje in je hoofd al snel: ‘dat klopt niet’. Dat stemmetje beseft allang niet meer dat, toen het de eerste keer een variant kreeg voorgeschoteld, alleen maar ‘WOW’ riep omdat het nieuw was.
Door meerdere dagen achter elkaar een grote hoeveelheid aan informatie op te nemen ontstaat er als het ware een soort overload. Dat, gecombineerd met de toegenomen vermoeidheid, zorgt ervoor dat de geest nog maar nauwelijks weerstand biedt. En dat is nu net waar de magie plaatsvindt. Je onbewuste neemt het over.
Ons bewuste denkvermogen heeft, in vergelijking met het onbewuste een zeer beperkte capaciteit. Het bewuste heeft het vermogen om goed focussen, maar als er heel veel informatie voorbij komt raakt het al snel afgeleid. Zo kan het zomaar gebeuren dat je op facebook gaat om iemand een berichtje te sturen. 5 minuten later is er nog altijd geen bericht maar zit je naar een onterecht gearresteerde pinguïn te kijken die geen geld heeft om zijn advocaat te bellen. Niet getreurd; je bent niet de enige die af en toe de focus verliest.
Het onbewuste daarentegen kan heel veel aan. Het pikt de hele dag door dingen op waarvan we ons pas later bewust worden, het kan complexe vaardigheden zoals autorijden, fietsen, bekende routes rijden of blind typen op de automatische piloot leren uitvoeren. En het kan grote hoeveelheden informatie verwerken en integreren. Daarom leren mensen een nieuwe taal ook het snelst als ze de gehele dag niets anders om zich heen horen en het gaan praten. Het bewuste heeft gewoonweg niet genoeg energie om alles te categoriseren en logisch op te slaan. En dus neemt het onbewuste het over.
Het onbewuste denken bevat veel meer dan het bewuste denken.
Hoe werkt het? Leren houdt niet op nadat we iets nieuws hebben geleerd. Want zelfs nadat je het leerproces van die dag denkt te hebben afgesloten heeft onderzoek aangetoond dat verschillende leerprocessen gewoon doorgaan terwijl je slaapt. Herken je dat? Dat je ’s avonds met een probleem gaat slapen en de volgende dag de oplossing hebt? Volgens sommigen zijn het je engelen die je ’s nachts het een en ander influisteren. Volgens anderen is het je onbewuste dat ’s nachts alles keurig voor je op een rijtje zet. Misschien is het wel een combinatie van beiden waardoor je in de ochtend een stuk slimmer wakker lijkt te worden. Ik zeg ‘lijkt’ want als ik ’s ochtends opsta en in de spiegel kijk zie ik er alles behalve slimmer uit dan de dag ervoor ;-).
VRAGEN
- Wat zijn jouw ervaringen met deze methode van leren?
- Van wie krijg je liever les? Van een goede danser of een goede leraar? En waarom?
